İnceden inceye yağan yağmur
hayatın akışını birden yavaşlatır.
Melali ve hüznü taşır bize;
kaybettiklerimiz düşer aklımıza.
Şehrin sokaklarını sarmalayan yağmnur
içimizdeki en derin noktaya ulaşmayı başardığında
gerçekliğin naif taraflarımıza ördüğü zincirlerden kurtulmayı dener
başımızı alıp gitmek isteriz uzaklara.
Yağmur insanlığımızı hatırlatır bize Melankolinin kucağına atıldığımız bu zamanlarda içe döneriz.
Yanlız ve avare yürüyüşlerden imdat dileriz.
Yitik sevgiliyi ne çok yağmurda arar yağmurla gelmesini bekleriz.
Tenha sokaklarda yürür kaldırım taşlarından dostluk umarız.