Ömer Seyfettin öykülerinde özgünlüğü yaşadığı çevre insanlarının kişiliklerinde aradı. Günlük yaşamın geniş sahnelerinden bulup çıkardığı ilginç olayları korkusuzca işlerken insansal öğeleri yakalamasını bildi. Öykünün akışında sağladığı hızlılık olay-kişi-çevre bağlantılarındaki doğallık ve en önemlisi ustalıkla yarattığı yergi havasıyla bugün de canlılığını koruyan yapıtlar verdi. Döneminin eski dil beğenisine saplanıp kalan yazarlarını okunmaz duruma düşüren "zaman" onu haklı çıkardı.