Ve dünya büzüldü son sibernetik devrimin yarattığı teknolojiyle her gün biraz daha gözler önüne serilen sonsuz olasılıklarla birlikte küçüldü en temel ihtiyaçlarından yoksun bırakıIan sevgisizliğe nefrete itilen küçücük insan kendisi olmanın verdiği umutsuzlukla orada bir yerlerde onu bekleyen sonsuz seçeneklerin varolduğu duygusuyla olmadığı birşey olmaya "ideal" olmaya karar verdi. Gündelik yaşamın ezici zorunluluklarından kurtulup sonsuz güçlere ulaşmak için Faust gibi şeytanla anlaşma yaptı. Benliğini sürgüne gönderdi. Ruhunu sattı. Kendine yabancılaştı. Kendini benliğini doğallığnı özünü kaybetti. Kendi yarattığı mekanik robotsu dünyanın mekanik bir parçası oldu. Oysa içinde sonsuz güzellikler barındıran bir evren vardı. Bir "gerçek özü" vardı. "Gelişmek çiçeklenmek isteyen ister sevinç özlem sevgi olsunister öfke korku mutsuzluk olsun duyguların kendiliğindenliğini besleyen kendi duygu vedüşüncelerinden hoşnut kalan ya da karşı çıkan benimseyen ya da yadsıyan evet ya da hayır diyen kendiliğindenlik tepkileri üreten ve böylece yaratıcı kendisiyle ve dünyayla barışık kendi sorumluluğunu üstlenen bir birey olmasını sağlayabilecek olan gerçek özü vardı.
Horney derin felsefi yaklaşımıyla bu kitabında "Gerçek özümüz sürgünden dönebilir. Yeterli arzu ve çabayla benliğimizi bulup yine kendimiz olabiliriz" diyor.