"Bazen hayatımızda öyle olayların parçası veya şahidi oluruz ki bunları asla kimseye anlatamayız
Açıklamanın kimseye yararı olmayacağını sadece birçoklarını üzeceğini bilir ve gerçekleri içimizde bir yerlere gömeriz. İçimizde açığa çıkmayan o sırlar hiç ummadığınız gecelerde gömülü olukları yerden çıkar nefes almanızı zorlaştırır ve bizi sarsarak uyandırır. Başkalarına acı çektireceğimize çaresiz kendiniz çekeriz o acıları onların yerine o geceler.
O günden sonra kimi geceler kepçe kulaklı bir çocuğun Kürtçe haykırışları kimi geceler de yarısı kanlı çamura bulaşmış yüzünden gözleri ve dişleri olduğundan daha beyaz görünen bir subayın son sözlerini duymaya çalışırken elimde taşıyamadığım bir silahın ağırlığı ile ter içinde uyandım."