"Her bir köşe taşına dokunmadan gideceksem bu diyardan gözüm açık kalır."
Bora Ercan yeniden yolun çağrısına uyuyor sırt çantasını yüklenip yollara düşüyor Odysseus'un eve dönüş yolunu takip ederek ama o yoldan zamansal ve mekânsal sapmalarla... Bir odağı olmakla birlikte sonsuza giden kollarıyla bir parabole benzetiyor izleğini: Odakta "ada" düşüncesi var.
Sırt çantasının üzerinde uyku tulumu ve mat içinde birincil önemdeki defterleri hep kaybedip yeniden aldığı diş fırçası tarak birkaç tişört bir fotoğraf makinesi Girit'ten iki kuşak öncesinden akrabalarının eski püskü bir fotoğrafı İzmir'de geçen çocukluğunun hatıraları ve Ankara'daki gençliğiyle birlikte Oktay Rifat'ın Nâzım'ın Seferis'in Ece Ayhan'ın Kavafis'in şiirleri; Durrell'in Kazancakis'in Calvino'nun Evliya Çelebi'nin Hesiodos'un Karasu'nun Tournefort'un Batur'un kitapları ve elbette İlyada ve Odysseia var.
Okur sırt çantasının küçük bir kıvrımına gizlenip onunla beraber sadece çok bilinen Girit Mykonos Santorini Midilli Rodos Kıbrıs gibi adalara değil Kefalonya Korfu Thasos İthaka Meis ve daha birçok küçük büyük adaya oralardaki köylere kasabalara kentlere ve başka denizlere gidiyor.
Yazar bu kitabında bitimsiz bir meditasyon öneriyor: Bir saat boyunca sonsuzu düşünün. Sonra yarım saat. Ardından on beş dakika yedi buçuk dakika ve böylece devam etsin... Zira sonsuz sonsuz kere sonsuz düşünülerek öğrenilir.
Odysseus Adaları bitimsiz bir derinlik... Kendinizi ona bırakın...