Bir aşkın gerçek aşkımız bizim aşkımız olduğunu onu yitirmek üzereyken daha iyi anlıyoruz. Yürek atışlarımız değişiyor tıpkı martıların kanat çırpışları gibi. Aşkı yitirmek üzereyken yürek atışlarımız martının suya yakın uçarkenki kanat çırpışlarına benziyor; daha sık aralıklarla atıyor. Oysa aşkımız bize aitken yürek atışlarımız dingin; yüksekte uçan martının neredeyse kanatlarını çırpmadan havada durması ya da süzülmesi gibi neredeyse atmıyor yüreğimiz.