Kıran Resimleri'ni okumaya başladım ve daha ilk bölümde çarpıldım. Aynı acılarla ağlayıp aynı sevinçlerle gülen insanların sadece bir günde can düşmanı kesilip birbirlerini boğazlayışlarının gerçeküstü inanılmaz ve vahşi öyküleriydi anlatılanlar. İnci Aral kanlı Kahramanmaraş olaylarından insan manzaraları çıkarıyordu. Bu bir 'katliam kroniki' idi.
ONAT KUTLAR

Kıran resimleri yalnız Türkiye resimleri değil; Asya Afrika ve Latin Amerika manzaraları bunlar. Afganistan'da Lübnan'da Habeşistan Salvador ya da Kamboçya'da kıvırcık saçlı beyaz ya da badem gözlü kadınlar hep aynı kıran manzaraları içinde. Kıran Resimleri'nde kanımca bir "Maraş Olayı" değil bir kadın olayı vardır. Maraş katliamı görüntüleri içinde insanlığın gündeminde daha çok uzun zaman kalacak olan evrensel bir sorun kadın sorunu işlenmiştir.
DERVİŞ POLATEL

Kıran resimleri'nde İnci Aral'ın bir yazar olarak gösterdiği yürekliliği kutlamak isterim. Duygu sömürücülüğüne ve slogancılığa kapılmadan giriştiği işin büyüklüğü altında ezilmeden korkmadan adeta bir destan çıkarmış ortaya.