"Söz verin dağlar kuşlar dereler ağaçlar! İnsanlık için yeniden doğmak için çığlıklar için kutsiyetim için göz yummayacaksınız ve söz verin bir daha açılmamak üzere kapanacak sayfalar; unutturmamak için..."

Yine her savaşın bir yenilgi olduğunu vurgulasa da tarih insanlar inatla kendilerini yeni bir yenilgiye hazırlamakla meşgul oluyordu. Oysa doğa öyle değildi; ölüyor yine azimle diriliyor bütün güzelliğini insanların önüne sunuyordu. Ve Tanrı yeni bir günü müjdeliyordu sabırsızca bekleyen insana...

Tahsin ve Şıhan bambaşka coğrafyalardan çıkıp Sarıkamış'a geldiklerinde insanı dize getiren bu toprakların artık ortak kaderleri olduğunu biliyorlardı. Birbirine sıkı sıkıya bağlanan bu iki arkadaş; ölümle yaşamı ayakta kalabilme mücadelesini arkalarında bıraktıkları geçmişlerini ve gelecek umutlarını paylaştılar tıpkı bir somun ekmeği paylaşır gibi... Şıhan'ın yüreğini yakan sevdası bu topraklara yadigâr kaldı. Tahsin ise hayatı boyunca adına mektuplar yazdığı sevgiliyi yine bu topraklarda buldu...

Allahuekber Dağları'nın koynunda ölüme meydan okuyan on binlerce askerin verdiği amansız mücadele... Tarihe bırakılmış bir kahramanlık hikayesi... Ve savaşın korkunç yüzüne inat büyüyen bir sevdanın öyküsü.
"Sürgü" yakın tarihimizin en iç acıtan sayfalarından birini büyük bir ustalıkla okurlarına sunan bir ilk kitap.