Sıcak bir yaz günü çıktık evden. Günlerdir düşlediğim ve heyecanla beklediğim bu geziye çıktığımız için çok sevinçliydim. Sabah erkenden yola koyulmuştuk ama yolculuk umduğumuzdan daha uzun sürdüğü için üçümüz de yorulmuştuk. Sıradağların arasında saklanmış gibi duran o ıssız köye ulaştığımızda ise akşam olmak ürezeydi. Köye girer girmez aradığımız evle karşılaştık. Bembeyaz duvarları ve mavi boyalı pencereleriyle köyün diğer evlerinden oldukça farklı görünüyordu. Büyük bir ev değildi ama hemen önündeki kayanın üzerine yerleştirilmiş olan heykel olduğundan daha görkemli görünmesine yol açıyordu. Akşam güneşinin kızıllığı da heykelin kıvrımlarına vurdukça gözlerimizi ondan ayırmakta güçlük çekiyorduk.