İngiliz edebiyatının önde gelen yazarları arasında Julian Barnes'a ayrıcalıklı bir ün kazandırmış olan Flaubert'in Papağanı hiç kuşku yok ki Yaşam-Sanat diyaletiği üzerine günümüze değin kaleme alınmış en özgün ve çarpıcı yapıtlardan biri. Romanın özgünlüğü öncelikl derinlikli bir insan kaynayışını son derece yenilikçi bir estetik kurgu içinde ortaya koyabilmiş olmasında yatıyor. Julian Barnes bir "deneme-roman" olarak da nitelendirilebilecek o gizemli şeyin binbir türlü ayrıntısından Sanat'ın karşı koyulmaz çekiminden ve sınırlarından Gerçek'in kendini saklayan yüzlerinden ve daha nice şeyden söz ediyor.

Romanın ana öyküsünü; dünya görüşü sanatı aşkları yolculukları ve zengin bir çeşitlilik gösteren ilginç yaşantısıyla XIX. yüzyılın ünlü Fransız romancısı Gustave Flaubert'in başından geçenler oluşturuyor. Bunun yanı sıra romanda bu öyküyle koşut olarak anlatılan ve gizi ancak satır aralarında verilen bir başka öykü daha var: Roman kahramanı Geoffrey Braitwaite'in artık hayatta yüzyıllara ait bu iki öykü anlatı boyunca inceden inceye birbirlerine sürekli eklemleniyor ve roman kahramanı Braitwaite'in kişisel yaşamı ile edebiyat tarihine "Gerçekliğin" babası adıyla geçmiş olan Gustave Flaubert'in yaşamı arasında yüzyıllar ötesinde anlamlı bir köprü kuruyor.

Flaubert uzmanı emekli doktor Geoffrey Braitwaite her ikisi de yazara ait olduğu ileri sürülen iki papağanın ardına düşüyor. Acaba bunlardan hangisi sahte hangisi "gerçek" papağan? Peki ya sonuç?

Sonuç belki de "Gerçek"in dedektif romanlarında foyası ortaya çıkarılan katil gibi bir şeyi olmadığı... Ya da herkesin ancak "kendi" okumalarıyla bu gize bir yanıt bulabilecek olması...