ağzında pembe bir gülle yaşıyordu
onyedisinde ya vardı ya yok
onsekizkırk vapurunda ya vardım ya yok

sırdı desem değil
oturduğu tabureye değdim
ayaklarımı koydum ayaklarının yerine
ne kadar gerçek gördüm

ne bilirdim uzun sürmeyecek
gördüğüm
kördüğüm
ördüğüm