Sorumluluk; ilkelerine bağlılık; aile sevgisi; kafasının dikine giderken aynı zamanda kendini herkesten çok eleştirme cesareti. Bilgiye ulaşma edindiği bilgiyi sindirip zihnini ve hayatını zenginleştirerek daha üst aşamaya çıkarma becerisi. Bürokrasinin tepe kademeleri dahil hayatında edindiği bilgi ve tecrübeleri yazarak paylaşma isteği.
Emre Kongar'ın kitabı Türkiye'nin üniversite camiasının basının ve siyasetin tarihsel ve sosyolojik analizleri kadar bu duygularla da yüklü.
Başkalarının bahşettiği küçük ve geçici iktidarlara sahip olanların bile kendilerini eleştirilmez sandığı bir yerde ne büyük nimet böylesine her daim öğrenci bir hocaya sahip olmak...
"Bireysel açıdan aklımın erdiği bilgimin eriştiği tüm yaşam zevklerini tatmış bütün tatminlere erişmiş bir noktadayım.
Öğrencilerimden okurlarımdan izleyicilerimden çocuklarımdan torunlarımdan öğrenmeye devam ediyorum...
Çalışıyorum okuyorum yazıyorum ders veriyorum...
Seviyorum seviliyorum...
Bunlardan büyük mutluluk olabilir mi?"