Erdemin silah alçakgönüllüğünün bir savunma biçimi olduğu bir çevrede yetişen Kemal Demirel çocukluğunda bu duygulara inanmış. Hatta benimsediği bu davranış biçimini ilerleyen yıllarda da bir savaş aracı olarak geliştirmiş bilemiş. Gençlik yılları yazarın bu dönemini ve 1942-1952 yılları arasına sıkışmış Türkiye'yi anlatıyor. Piano Piano Bacaksız'ın devamı niteliği taşıyan roman bağımsız düşünceyle soruşturan ve hareket eden bir gencin sert ama duyarlı dünyasından izlekler taşıyor.