gözlerimin kararmasıyla şiire su serpen kelimelerin kokusu...
her gün biraz daha seni içine çekecek...şiirin seni sarmasından
korkma rahat 'ol... nasıl olsa her şey kendi yolunu buluyor... bir gün şiirlerimi okursun diye... Bilmediğim suzinak makamında görmediğim su karanfillerini beklemenin sabrıyla susuyorum...

"buzlarım çözülürken yandığının farkındayım
suyun buharında tutunamadan
resimlerini asıyorum gözlerine
kalbi kıran sözlerin loşluğunda
suyu suyla besliyorum
kırılganım da sana
çürüdüm
damlasan dağılırım

damlama"