Garip ama gerçek ; geçmişle iç içe yaşamayı çok seviyoruz.

Yaşananları çok iyi bilsek de ; ona takılıp nerede yanlış yaptım ? Neden ? Niçin ? sorularını tekrar tekrar kendimize sormadan yapamıyoruz...

Oysa hayat bunlarla zaman yitirilmeyecek kadar kısa. Bunu daha iyi anlayabilmemiz için daha kaç dostu sonsuzluğa uğurlamamız gerekiyor. Bilemiyorum.

Yaşamak güzel; İnsanları sevmek daha da güzel değil mi? Zamanın her an bizden bir şeyler alıp götürmesine seyirci kalmak zorunda mıyız ?