...bazen bir ömür yetmez bazı şeyleri anlamaya anlamlandırmaya ya da anlatmaya.. hep böyle mi olur sorusunun net bir karşılığı bulunamaz bulunsa bunca kitap bunca şiir yazılmazdı elbet..cehennem-araf-cennet...ben nerdeyim diye soran kaç kişi var acaba? herkes kendi ateşini götürecek elbet ama Araf'ın zirvesinde durup iki yana açıp kollarını rüzgarın yön vermesine bırakıp bedenini kaç ruh arınmış olacak kim bilir ? işte nerde olduğunu nerde durduğunu bilenler bu kadar az olmasaydı daha yaşanası olurdu bir nefeslik hayat..saçına sakalına hürmeten tutunan bilgelikleriyle bu dünyanın ehl-i danişler'i de ruh yalnızlıklarına bir tutam çare bulabilirlerdi belki...