Gönüller Sultanı Mevlana Yalvarıyor !

• Efendim ben yorgunum perişanım bilgisizlik karanlıkları içinde kalmışım. Sen aydınlık içindesin gündüzlerdesin. Ben gecemin uzayıp gitmesinden şikayetçiyim. Kaçmak kurtulmak istiyorum ama nereye kaçacağımı bilemiyorum.

• Sanki benim gecem ellerini uzatmış gündüzün eteğini tutmuş onu bir yere bırakmıyor. Gecem kaçılacak yer fakat sığınılacak yeri yok!

• Rabbimiz sana kavuşacağımız seninle buluşacağımız gün bizi nurlandırdıkça nurlandır. Rabbimiz günahlarımızı affet bize mağfiret elbisesi giydir!

• Rabbimiz bizim insanlarla aramızda olan dargınlıklar kırgınlıklar ancak bedenimiz yüzündendir. Rabbimiz şu beden duvarının ötesindeki dostluk bahçesi aşk bahçesi ne de güzel bir bahçedir ne de hoş bir bahçedir.

• Rabbimiz şu duvarı kaldır da aradaki engel aradaki düşmanlıklar yok olsun! Rabbimiz gerçekten de günahlarımız yüzünden senden utanıyoruz özür dilemedeyiz. (Divan-ı Kebir'den seçmeler; Şefik Can. Cilt2- 554.Gazel)