Bir kar tanesi güneşin önünden kaçıp yatak odasının duvarına kondu. Külrengi duvar kâğıdının içten dışa doğru koyulaşan çokgenli biçimlerini algılamaya çalıştı. Işıktan ve ısıdan kaçıyordu. Odanın kuzeye bakan duvarının tavanla bitişen kenarına doğru havalandı yarısı kesilmiş altıgenin orta köşegeninin sağ köşesine indi. Kirli gri köşe ürperdi birden. Odanın en serin yerinde oturduğunu düşünürdü hep. Sıcağın kendisini solduracağı kanısındaydı. Şimdi bugüne değin düşündüklerini gözden geçirmeye başladı...
(Kitap'tan)