Cumhuriyet'in başlangıç yıllarını ele alan eserde geçiş sürecindeki şartların bir panoraması çiziliyor savaşların ve çöküşün getirdiği genel yoksulluğun iktisada ilişkin fikir üretmede ve uygulamalardaki fakirlikle paralelliğine dikkat çekiliyor. Etkili bir aydın kadrodan yoksun olan ülkede bunların yerine ikame edilenler bürokratlar ve merkezî otorite etrafına kümelenmiş aydınlardır. Ancak bu kesimler sıcak siyasî gelişmelerin baskısını yaşamanın yanısıra modernleşmeye toplumsal konumlarını pekiştirici bir unsur olarak da kullandıkları "alafranga yaşam" anlamını yükledikleri için toplumsal değişimin öncü rolünü oynamaktan uzaktırlar.Bu dönemin temel açmazlarından biri de tek parti yönetimi ve onun farklı görüşlerin ortaya çıkmasını önleyen alternatif toplum projelerini savunacak ve dolayısıyla uygulamalara yönelik zengin bir fikrî birikime imkân verecek toplumsal/siyasal zemini engelleyen katı tutumudur. CHF (Cumhuriyet Halk Fırkası) adeta geleneksel siyasî kültürün "iktidarı bölünme kabul etmez kutsal bir bütün olarak "telakki eden anlayışına sahip çıkmış kendi vazettiği görüşlerin dışında kalan her türlü fikir ve girişimi gayrimeşru ilân etmiştir. TCF (Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası) ve SF (Serbest Fırka)'nın hazin sonları sadece siyasî sonuçları açısından değil ekonomik hayat üzerindeki etkileri bakımından da değerlendirilmelidir.