Günümüzde epik şiir yazmak mümkün mü? Mümkünse bunun klasik epopeden farkı ne?
Okur bu sorunun yanıtını Raif Özben'in Asyalı Ayyaş'ında bulacaktır. Özben görünmeyen yaşamların epiğini yazıyor; sıradan insanların ya da 'bütün yolculukları bir abonman bileti kadar küçülmüş' olan 'herkes' in bir 'epik söz'e dönüşebileceğini gösteriyor.

Sanıyorum şu söylenebilir: Raif Özben'in şiiri 'ne yaşamın onlara ne de onların yaşama yettiği' insanların arkaya itilmiş sözünü öne çıkaran bir şiir. Kısık sesli bir Ulysses sözü. Belki de anti-epik?