"gece kar yağmış kirli sarı
pinokyo olsa yakılır
çok soğuk dışarısı"

Sabah uyandınız. Üçe ya da beşe bölünmüş beton kutucuğunuzda banyodan mutfağa oradan yatak odasına oturma odasına en son da hole geldiniz. Kutucuğunuzun kapısını kilitleyip çıktınız. Bir başka mahalledeki bir başka beton kutucuktaki işinize gitmek üzere yollara döküldünüz.

Siz kendiliğinizden böylece yaşayıp giderken MetÜst pencereden sizi izliyordu. Benzer duvarlar arasından Orhan Veli'nin "Pencere/ En iyisi pencere..." dizelerine uyup uçan kuşları gözlüyordu ve arada bakışları size takılıyordu.

İşte ona Apartman Haikuları'nı yazdıran; bu dokunan gıdıklayan ve kanırtan dizelerin sorumlusu sizsiniz biziz komşular ve akrabalar...