Bu çalışmanın amacı A. Turan Oflazoğlu'nun tiyatrolarında oyun kişisi olarak Osmanlı padişahlarını incelemektir. Bilindiği gibi Oflazoğlu'nun tarihi dramları edebiyatımızda karakter tiyatrosunun en özel ve özgün örnekleridir. İnsan öğesinin yoğun olarak iç dünyasıyla yer aldığı bu dram- tragedyalardaki karakter kişileştirilmesinin incelenip değerlendirilmesi son yarım yüzyıllık tragedya sanatının ne derece başarı ile gerçekleştirilebildiğine bir ölçü olacaktır.

Eserlerinde insana milli ve evrensel olana yer vermesiyle büyük bir öneme sahip olan Oflazoğlu'nun bu eserlerinde oyun kişisi olarak insanın iç dünyasının nasıl ele alındığı toplum karşısında insanın iç ve dış tepkilerinin değerlendirilmesinde nasıl bir sonucun ortaya çıkacağı bu çalışmada cevap aranan temel sorulardır.

Bir çok eksikleri ve kusurlarıyla özellikle yazarına çekingenlik ve mahcubiyet duygusu içinde kaleme alınan bu çalışma sadece yazarına ve eserine karşı duyulan büyük sevgiye saygıya ve hoşgörüye dayanarak huzura çıkıyor.