İnsanlar fıtraten Hâlıkını pek ciddî severler ve Hâlıkları onları hem sever hem kendini onlara her vesile ile sevdirir. Ve insanın istidadı ve cihazat-ı mâneviyesi başka bir bâki âleme ve ebedî bir hayata bakıyor. Ve insanın kalbi ve şuuru bütün kuvvetiyle bekà istiyor ve lisanı hadsiz dualarıyla bekà için Hâlıkına yalvarıyor.