Sitemsiz ezgilerdir besleyen
Acıkmış özlemleri dilim dilim
Giz kadar suskun ve gerçek
Sımsıcak bir düştür mutluluk
Bir su damlasıdır karışan nehirlere
Yaprağın rengine dudağın biçimine
Özü göçebedir yürür gider
Yalnız esintisi kalır yitmeyen.
Ulaşılmış bir insan sesidir mutluluk
Yankılanan denizlerin bilinmez derinliğinde.