İslam felsefesinin "Büyük üstad"ı (eş-şeyhü'r-reis) İbn Sina çoğu elimizde olan bereketli çalışmalarıyla İslam dünyasındaki Meşşai felsefesinin zirvesi sayılmış ve hala da sayılmaktadır. Çünkü o islam düşünce tarihi açısından kendinden önceki tüm eğilimlerin doruk noktasını temsil ettiği gibi kendisinden sonra gelen her eğilimin de kaynağı durumundadır. Dolayısıyla o bu tarih içinde merkezi bir konuma sahiptir. Bu nedenle onun görüşleri bilhassa Gazzali'den sonra bu düşünce içindeki felsefe eleştirilerinin neredeyse yegane hareket noktasını teşkil etmiştir. Bu eleştirilerin temelini metafizik konular oluşturmaktadır. İşte bu çalışmada da bu konuların mihverini teşkil eden "Tanr-ı Alem İlişkisi" ve bu bağlamla ilgili olarak kelamcı olan "Şehristani'nin Eleştirileri" ele alınmıştır. Yani bu çalışma bir taraftan İslam düşüncesinin tartışılmaz değerlerinden olan İbn Sina'nın sözü edilen konudaki düşüncelerini anlama çabası iken bir taraftan da onu eleştirme 'furyasına' kapılan bir Müslüman kelamcınım olcukça iddialı bir başlıkla kaleme aldığı "Kitabü'l Musaraa (Güreş Kitabı)" eserinden ona yönelttiği eleştirileri ortaya koymaya amaçlamıştır.