Biz düşünebiliyor muyuz? Evet düşünebiliyoruz!
Peki nasıl düşünüyoruz?
Biz hiç bir çıkar gözetmeksizin baskı ve etkilenmelerinin dı­şın­da düşünebiliyoruz.
Düşünme şeklimiz kendimizin dışına çıkarak kendimizi ve et­rafı gözlemleyerek düşünmektir. Kimselere bağlı olmadan ya da etkisi altında kalmamayı başararak düşünmektir düşünme şek­limiz.
Kendimiz araştırıp ortaya çıkardıklarımızı dinlediklerimiz ve gör­düklerimizi göz ardı etmeden rüzgârların fırtınaların ego­la­rın fısıltıların zaaflarından kurtararak düşünmeye kararlı bir şekilde devam etmektir bizim düşünce şeklimiz.
Çağların ideolojilerinden misyonlarından modalarından bas­kı ve sömürülerinden kurtularak düşünmektir bizim düşün­me şek­li­miz.
Biz senteze varabilmek için yukarıda saydıklarımın dışında bir şey daha yapıyoruz düşünürken.
Biz bir iki yere başvuruyoruz ve sabırla bekliyoruz. Kime mü­ra­caat ediyoruz? Makamlara mı elçilere mi? HAYIR.
Biz vicdanımıza müracat ediyoruz. GERÇEK VİCDA­NI­MI­ZA. Biz BİLGİ'ye müracaat ediyoruz. GERÇEK BİLGİYE. İÇ SESİMİZLE PARALEL BİR ŞEKİLDE YOL ALAN GERÇEK BİLGİYE!
Bu düşünce şekline FELSEFE'de ne isim vermişlerdi ya da hâlâ nasıl bir sözcükle geçiyor bu düşünce şekli okul kitapla­rın­da acaba?
Geçmişten ve okul kitaplarından bahsetme sebebim şudur:
NE YAZIK Kİ çağımızda FELSEFE artık sadece bir ders kitabı ola­rak bekliyor kütüphanelerin raflarında ve çocuklarımızın okul çan­ta­larında.
Oysaki başucu kitabımız olmalıydı. Hele bu zamanlarda!

Sevgiyle
Gianna Paradiso