Ayrılık anı geldiğinden koridorları hüzün kaplamıştı.
Kimi çocuklar ağlıyor kiminin gözleri nemli...çıkışa doğru giden babalarına bakıyorlar.
Abdullah kızı Esma'yı kaldırıp kucakladı öptü ve incitmeden yere bıraktı. Masanın üzerinde duran meyve poşetini aldı. Eşine ve çocuklarına dönerek:
- Allah'a emanet olun. Hayır dualarınızı eksik etmeyin. Soranlarada selam söyleyin. Anne-babamın ellerinden öperim dedi. Yavaş yavaş çıkışa yöneldi.
Çıkışta kalabalık oluşmuştu.
Hüseyin babasına bakıyor gözleri onu takip ediyordu. Babasının çıkışta dönüp el salladığını gördü.
O da el salladı. Göz pınarlarından
içinde sevgi
içinde umut
içinde hasret
içinde özlem
içinde mazlumların ahı
içinde bir babanın ayrılırken üç kişiye bıraktığı bir yürek ve içinde bir babanın ayrılırken götürdüğü üç yürek olan iki damla göz yaşı boşaldı. Gerisini içine akıttı. İçindeki sevgiyi umudu hasreti özlemi ve geride emanet bırakılan bir baba yüreğini diri tutmak ve yaşatmak için.