Dergilerden uzakta duran sanki fazlasını görmekten kaçınan Müesser Yeniay'ın şaşırtıcı bir söyleşi var. Kimseninkine benzemeyen bir şiir; kökü hem eskide hem yalnızca kendi toprağında biten bir ağaç gibi. Kurgusu sağlam şiirler arasında dolaşan genç şairlerde ender görülen bir izlek zenginliği var bu özgün şiirde: Kendisiyle hesaplaşma dünyaya yeni bir anlam verme bu şiirin temel izlekleri.