Belki de bu defteri içindeki bir-iki yazıyı bulacaklar. 'Bak zavallı bunları düşünmüş... Ne hisli çocuktu' diyecekler.İşte ben bu yazıları ölmezsem kendim ölürsem beni sevenler için yazıyorum
Hayat sonsuz derin... Acı ıstırap sevinç aşk nefret kutsiyet rezalet düşüklük dolu hayat... yaşamak var önümde. Daha on yedi yaşımı doldurmama beş ay var. Sonra on sekiz on dokuz yirmi yirmi bir yirmi iki. Seneler seneler şimdilik boş seneler... Öyle boş seneler ki hatıra defterimdeki yerleri bembeyaz. Biliyorum bir gün gelecek maziye baktığımda hatıra defterimi karıştırdığımda o seneleri dolu göreceğim. 'Hey be ne hayat yaşamışım' diyeceğim. Fakat belki de iki gün sonra yaşamam bitecek vücudum duracak ve hatıra defterim ebediyen bomboş kalacak. O zamanlar belki annem bir silikleşmiş fotoğrafımı çıkaracak beyazlaşmış başını iki yana sallayarak 'Genç yaşında gitti yavrucak' diyecek.