Birçok felsefe tarihçisi Petrus Abelardus'u skolastiğin kurucusu olarak gösterir. Asıl ilgisi diyalektik ve tanrıbilimde yoğunlaşan Abelardus 1130'larda kaleme aldığı Felaketler Tarihi'nde sadece kendi yaşamını dile getirmekle kalmaz çağına da ışık tutar. Bu nedenle yapıt birçok özelliği içinde taşır; hem bir özyaşam öyküsüdür hem bir felsefe tarihidir hem de Antikçağdan 12. Yüzyıla kadar olan dönemi içine alan bir düşünce tarihidir.