Ben yani altay öktem hiçkimseyi özleyecek kadar çok sevmiyorum kendimi. Çünkü hepimiz hepimiz aynı odadayız ve dışarının olmadığını biliyoruz aslında.
Yürüdüğüm bunca yolu önümde bırakıp -asla arkamda değil- ulaştım bu simsiyah odanın ortasına. Ulaştım ve gördüğüm ilk kapıyı çaldım.
Aslında çaldığım kapıyı da kendin getirdim yanımda. Hepsi bu.