İşkence ve tutukluluk yaşantısı insanların yaşamında çok kez bir tür olağanüstü prizma etkisi görmekte. Tüm yaşamöyküsü artık hep bu olağanüstü prizmada yansımakta öncesi ve sonrası yaşantı parçacıklarına ayrılarak anımsanmaya çalışmaktadır. İşkence görmüş insan kendisine artık kendisi olmayan bir başkası başkalarından farklı bir başkası olarak duyumsamaktadır.