Deruni duygular çoğu kez şiir haline gelemez... Çünkü dil duyguyu anlatmaya her zaman muktedir değildir. Ve üstelik şiir tek başına asla bir duygu yoğunlaşması olarak da tarif edilemez. Duyguların volkanlaştığı delikanlılık dönemindeki his ve heyecan fırtınası belki hayata şiiriyet kazandırabilir ama kelimeler duyguyu semboller hissiyatı ve mısralar düşünceyi ifade edemediği zaman ortaya çoğunlukla şiir çıkmaz. Vezin ve kafiye olarak şekillenmiş ve bizim şiir sandığımız mensur yazırlarla karşılaşırız genellikle. Aslında duyguların sınırsız nüanslarına karşılık kelimelerin sınırları bellidir. Duygu dilden zengindir ama dile sonsuz sınırlar açabilmek kelimelere engin manalar yükleyebilmekle mümkün olabilir.