Karma inancı bütün Hint kökenli dinlerin ortak inançlarından biridir ve bu dinlerin her biri için merkezi öneme sahiptir. Kelime anlamı itibarıyla Sanskritçe kri (yapmak etmek) kökünden türeyen bir isim olan karma kavramı bedeni kavli ve zihni her türlü fiil amel iş anlamına gelir. Terim veya inanç olarak ise karma iradi yolla icra edilen böyle fiillerin gözle görülebilen somut sonuçlarının yanı sıra zorunlu olarak ahlaki nitelikleriyle doğru orantılı gözle görülemez metafizik sonuçlar ortaya çıkarmasını ifade eder. Buna göre yapılan her iradi işin sonucunda ortaya çıkan potansiyel mahiyetteki bu etkiler hemen veya belli bir süre sonra eylem haline dönüşür ve kendilerinin nedeni olan fiillerin cezası veya mükafatı olarak ortaya çıkarlar. Semere olarak bilfiil ortaya çıkmadıkça bu karmik birikimlerin yok olmaları söz konusu değildir. Potansiyel mahiyetteki karmik etkilerin bu özelliği Hintliler tarafından bir borca karşılık verilen senede benzetilir. Nasıl ki karşılığında alınan mal veya para harcansa yok olsa bile senedin değeri borç ödeninceye kadar devam ederse potansiyel enerji halindeki birikimler de bilfiil ortaya çıkıp semerelerini vermedikçe yok olmazlar.