Hikâyeler onlara...
Sevgiden hep alacaklı çıkanlar. Eşya satarak geçinen soylu hüzünlü zenginler. Otelleri seven otellerden hayat çıkaran dullar. Adı bile yoksul anlamına gelen işsizler. Üveyler her yerde eğreti duran dürüst çocuk gönüllü yabancılar. Başkaları adına da utanabilenler. Her zaman az biraz yakın olanlar ihanete. Önünde biri eğilecek diye ayakkabı boyatmayan İETT'den emekli hacı amcalar. Gazetelerin sadece üçüncü sayfalarında gördüklerimiz. Öleceğini öğrenip uzun yolculuklar kuranlar. Misafire kahve ile likör ikram etmekten vazgeçmeyenler. Geçmişin peşine düşmüş dalgınlar.
Güneydoğu'da savaşmış hiç tanımadığı birilerini öldürmek zorunda kalmış askerler.

Hikâyeler onlara...
Pavyona hiç gitmemiş halk çocuklarına. Bir ayağı faşizmde anlamı kapı dışarı etmiş zar atma delisi olmuş "büyük" şairlere.

12 Eylül 1980'in devrimcileri o güzel insanlara hayatı yakılıp yıkılanlara.

Hikâyeler; ipini kendi çekenlere en çok da onlara.
Belki de hikâyelerimi hiç okumayacak olanlara.