"Yusuf daha nice yıllar zindanda kaldı" (Yusuf Suresi 42) ayetinin ihbarı ve sırrıyla Yusuf Aleyhisselam mahpusların piridir. Ve hapishane bir nevi Medrese-i Yusufiye olur." Bu sözler hayatı boyunca Kuran ahlakını insanlara anlatan ve sadece bu nedenle bazı çevrelerin düşmanlığını kazanarak suçsuz yere 30 yılını sürgünlerde ve hapishanelerde geçirmiş olan 20. Yüzyılın en büyük İslam alimlerinden Bediüzzaman Said Nursi'ye aittir.
Bediüzzaman'ın bu sözünde hapishane için Yusuf Medresesi tanımını kullanmasının ve bu kitabın isminin " Yusuf Medresesi" olmasının nedeni ise söyledir: İnsanları yalnızca Allah'a kulluk etmeye ve güzel ahlaklı olmaya çağıran samimi müslümanlar için hiçbir suçları bulunmadığı halde zaman zaman yaşamak zorunda bırakıldıkları hapishaneler manevi açıdan çok güzel birer eğitim ve nefsi terbiye yeridirler. Diğer bir deyişle müminler için hapishaneler birer medrese hükmündedirler. Bu medreselerin Yusuf ismiyle anılmalarının nedeni ise -Kuran'da bildirildiği üzere- Allah'a imanı ve güzel ahlakı ile tanınan Hz. Yusuf'ıun suçsuz yere hapis yatmış olmasıdır.