Filozofa göre alemin sonu yoktur oysa bu alemi meydana getiren ögeler sınırlı sayıdadır; dolayısıyla bu sınırlı sayıdaki ögelerin alemi her an yeniden meydana getiren bileşimleri de sınırlı sayıda olmak zorundadır; demek ki yaşanan belli bir an ileride kaçınılmaz şekilde ve tekrar tekrar gelecektir. Nietzsche için önemli olan bu anın tekrarı değil bu ana eşlik eden 'diyonisiosumsu' sevincin tekrarıdır; çünkü alemin bu sonsuz dönüşü bize bu dönüşü bildiren ve bir edebiyat karakteri taşıyan bu an sayesinde anlam kazanır.