Diyarbakır'da Hançepek'te Gavur Mahallesi'nde başlayan ancak benim fikrim dahi alınmadan alelacele sadece ve sadece anadilimi öğrenmem için İstanbul'a postalanmamın ardından geriye kalan yaşamımı benim hiç de hayal edemeyeceğim şekilde etkileyen o anın o yolculuğun gerisinde bıraktığım Türkçe 'gavur!' Kürtçe 'fılla!' sözcüğü daha İstanbul'a ayak basar basmaz götürülüp yerleştirildiğimiz Şişli'deki Karagözyan Ermeni Yetimhanesi'ndeki Ermeni çocukların ağzında bu kez alaylı şu cümleye dönüşmüştü: 'Koşuuun! Koşuuun! Anadolu'dan Kürtler gelmiş...!'