'Ben ne yazık ki vücut ve ruh değil üçüncü bir şeyim. (...) Ben insan değilim bir dinamitim.' diyen Nietzsche dünyadaki varlığının anlamını böyle niteledikten sonra konumunu şu sözlerle belirliyor: 'Ben hayatı kaybetmenin çok kez kıyısına yaklaştığım için hayat hakkında daha çok bilirim.' Dünya tarihinin kendisiyle ikiye bölündüğünü öne sürecek kadar yukardan konuşan filozof peygamberliğini ilan ettiği doğrultusundaki muhtemel bir suçlama için de hazırlıklıdır: 'Dinler ayaktakımı meseleleridir.' Ona göre insanı ayakta tutan biricik edim sanattır: 'Sanat varsa yoksa sanat -sanatımız var ki hakikat bizi mahvetmiyor.' Kendisinden çok sonra 'Alman ırkçılığı ve faşizminin esin kaynağı olduğu' yönündeki önyargılar karşısında şu sözü anlamlıdır. 'Goethe saygı duyduğum son Alman'dır.'