'...gelincik tarlasındaki son uykusuna dalarken Ralf Bronsky söyleşisine 'Kayıp Denizler Masalı'ndan şu satırları okuyarak son veriyordu: 'Bu masalı sevmedim Meddah!' 'Niçin küçüğüm?' 'Ama bu masalda herkes ölüyor!' 'Doğru ama ben masala karışamam ki küçük kuzum!' 'Karışamaz mısın?' 'Kesinlikle karışamam!' 'Peki meddah Uvanislilere ne olacak? Onlar da ölecekler mi?' 'Uvanisliler kim çocuğum?' 'Kimlerden söz ettiğimi pekala biliyorsun!' 'Şu anda bilmiyorum.' 'Builmiyorsan masal bitti öyleyse?' 'Ne demek istiyorsun yavrucuğum?' 'Demek istiyorum ki masaldakiler öldüğüne göre masal bitti.' 'Ne bitmesi çocuğum daha masal başlamadı ki!'