Raymond Queneau hafızayı 'geleceği bombalamak isteyen bir zaman siperi' olarak tanımlıyordu. Peki var mı benim hafızamda da böylesi bir patlayıcı güç? Bazan 'var' gibime geliyor. Hem de ne çok! Boşuna mı orada düşünürken bile nasıl yüreğim çarpıyor! 'Aman şimdi patlayacak' diye! Aklımı çeliyor bu heyecan. Unutmak istiyorum hemen aklıma gelenleri...