Müslümanlar iki hayat yaşanacağını kabul ederler: Dünya ve ahiret. Onlar açısından fani olan dünya hayatı ebedi olan ahirete hazırlık safhası dolayısıyla bir geçiş yurdu; iyi çalışılması gereken bir dönem olarak telakki edilir. Bu nedenle dünyayı şenlendirenlerin meşru sınırlar içinde yaşarken Rabbin emirlerini yerine getirmeleri güzelliklerle bezenmeleri ve ahireti unutmamaları arzulanır. Aksi takdirde dünyayı Allah'ın murad ettiği gibi değerlendirmeyenlerin ahirette zararlı çıkacaklarına ve ilk yaşamlarını gerektiği gibi geçirmedikleri için pişman olacaklarına inanılır.