Her şey düş hayaldi. Söylenen her söz destan. Zaman gürül gürül akıyor ayrıntıları unutturuyordu. Gerçeğe yer yoktu. Katipler yazıyor hakkaşlar çiziyordu. Yazıyor çiziyorlardı ama zaman bir üfledi mi tamam! Halk ıslık türkülerle konuşuyor at binen gideceği yoldan çok atacağı havayı düşünüyordu. Kürdistan taşı toprağıyla değişmiş rüyanın büyüsüne kaptırmıştı. Adım başı destandı ve yarattığı destanlarla yeniden yaratılıyordu. Bu hal gerçekten daha gerçekti.