İnsanoğlunun var oluşu ile kendini görme arzusu başlamış.
Önceleri durgun sularda yansıyan aksine bakmış
Sonrasında her istediğinde bakabileceği aynalar yapmış.
Ön yüzü parlakmış aynanın arkası "sır"lı
Oysa insan bu; sırlara vukufiyeti sınırlı.
Ne çare ki görmeli değil mi "sır"ın örttüğü sırrı?
Kırılıp dökülünce sırlar hatırlanır unutulan arka yüz.
Görmeye değerdir o anda görünmeyeni gören yüz
Birden kalpler katılaşır tutar buz.
İç içe dönük ayarlarda derinleşiyor yaşanmış olaylar.
Geçmişle gelecek arasında bir köprüdür aynalar
bunu ancak bakıp da görenler anlar...