Biz tükenince bir gün
Her şey tükenir
Ne yaşadığımız acılardan
Ne kederlerimizden eser kalmaz
Biz varken üretiyoruz bu sorunları
Paylaşamadığımız şeylerden doğuyor acılar
Kaygılarımız oluyor elbet yaşam için
Sonsuza değin sürmüyor hayatlar
Ömür dediğimiz şey
Bir akşamdan bir sabaha kadar
Gözlerimizi kapattığımızda
Bir sonsuzluk başlar
Yeniden bir dünya kurulur
O zaman
Her şey unutulur.