Susukundum yüreğimi inatla kenetlemiş gözlerine bakmaya korkuyordum... Her söylediğin söze karşılık yüreğim sana haykırıyordu... Sen 'seni seviyorum seni bekleyeceğim diyen kimse yok etrafında' dediğinde yüreğim 'ama bak ben varım işte!' demek istedi can havliyle oysa dudaklarımdan dökülen sadece sessizlik asillik ve sensizlikti... Sonra aynı telden çalmaya kendimizden uzaklaşarak konuşmaya başladık... Ben aşk'a boyun eğmek zayıflıktır derken Sen aşkın ömrü 2 yıldır dedin... Oysa benim isteyip de söyleyemediğim çok şey var... dı kaptan!