"Yineleyerek söylersem; biçimi biçemi yapıyı dizeyi esin kaynağını ritmi imgeyi; dizelerin yatay ve dikey kurgusunu gözetmeden; emekten ve ciddi bir ön hazırlıktan yoksun yazılan her şiir (!) başarısızdır çirkindir. Böylesine oluşturulan metinler bir yenilik ve incelik getiremez. Oysa üretilen her şey; özünde yaşamı güzelleştirmeyi amaçlayan bir içerik taşımak durumundadır. Örneğin şiir en azından 'kağıt' kadar yaşamı güzelleştirici olmalıdır. Aslında böyle düşünüldüğü için silahlara karşı çıkılmıyor mu? Galiba bu yalın gerçek bile anlaşılmış değil. Sahi şairler hangi beğeniyi oluşturmak için şiir yazıyor. Böyle bir dertleri var mı gerçekten? Hem unutulmamalı 'iyi olmak'; 'güzel'i yaratmaya bağlıdır. Yani 'güzel'in olmadığı yerde 'iyi'den söz edilemez. Güzellik azaldıkça iyilik de azalır."
Veysel Çolak'ın bu çalışması Türk şiirine ilişkin yüzleşmeyi ve yüzleştirmeyi amaçlamaktadır. Şimdilerde Türk şiirinin en çok buna gereksinmesi var.