"İnsanlığın erişebildiği son ufuk... Dua göğümüz... Hamd miracımız... Efendimiz. "Kul" olarak en önde duranımız...

Dudağından çıkanların dudağımızı şereflendiriği nefsimizi anlamlı kıldığı varlığımızı sonsuzluk potasına taşıdığı kurtarıcımız. Çaremiz teselli pınarımız merhamet yağmurumuz...

Esma-i Hüsna yani Allah'ın güzel isileri kul olarak Rabbimizle aramızdaki bağıcanlı ve güncel tutmak adına vardır. "Esma'yı Hüsna" gibi "Esma'yı nebi" de bağ kurmak itibatı canlı tutmak içindir.

Bazen "Muhammed-i Arabi" olarak zikrederiz Peygamberi bazen "Resulü Ekrem" olarak biliriz. Bazen de "Andelib-i Zişan" (Şanlı Bülbül) gibi alışılmadık ama son derece fonksiyonel bir bağlamda tanırız Peygamberi. En hassas yerde ise Reşha (dupduru damla) beseli üzerinden tefekkür ederiz... O'nu bütün zamanların eEn Güzel Yağmuru olarak varlık göğünden umarız ıslanırız damla damla...

Fikribi dondurmayanlar için bakışını çaldırmayanlar için sıcacık bir tefekkür nehri... Umman'a doğru akmak üzere bizi bekliyor."
-Senai Demirci