"O sen misin ?"
Neme gerek yemini bastım:
"Vallahi ben değilim Bünyamin!"
Sayfaları çevirdim bir şarkı tutturup :
"ENGİNDE YAVAŞ YAVAŞ
GÜNÜN MİNESİ SOLDU"
Sevdiğim bir şarkıdır o kadar güzel bir şarkıdır ki Bünyamin'in bir anlatısına yazısına öyküsüne güzellemesine diyelim başlık olmuş.
Çok az işe yarayan sağ gözüme yardım eden sol göz ile fazla okuyunca harfler gökyüzüne çıkıp kavga eder oldu bin hayret bir sayfa iki sayfa okuyup gidiyorum harika bir öykü bırakamıyorum bırakamıyorum. Öykü içinde öykü candan bir anlatış ve yedi sayfaymış su gibi içtim duygulandım.
Sonra sayfaları çevirdim "O sen misin?"
O'nu ben de merak ediyordum. Sekizinci sayfanın sonuna gelmişim tam deyimiyle " yutarcasına!"
Yine öykü içinde öykü harika anlatımla...
Bunları ve nicelerini yazan konuşanım mıydı adı Bünyamin soyadı Çelebi?
Evet oydu nasıl mutlandım nasıl anlatayım?
Şimdi nasıl şiddetle kınamayayım bu güzel marifetini benden yıllarca sakladığı için?
Geçenlerde telefonda sordum "Ne yapıyorsun?"
"Yazıyorum..."
Ellerin yüreğin dert görmesin... Bağışlandın...

FİKRET OTYAM /Antalya 15.Ocak.2011