"Vedat heyecandan kısılmış bir sesle:
Fehiman!.. diyebildi.
Devam edemiyor tıkanıyordu. Birden onun başını göğsüne çekti. Vücudunu kollarına aldı. Yüzünü saçlarının arasına sokarak:
Beni bağışla!.. diye hıçkırdı.
Fehiman hâlâ inanamıyor; iki uzun yıldan sonra bu çok sevdiği ve sıcaklığını kokusunu çok özlediği göğüse sokulduğuna inanamıyordu."